fimmtudagur, desember 07, 2006

Hvergi óhult

Ég hitt landafræði kennarann minn í Nettó. Hann sagði hæ og brosti. Ég varð skelfingu lostin þar sem þessi maður hefur aldrei brosað til mín.

Kannski er hann búinn að sjá að ég fallinn í landafræði og er þess vegna brosandi.

Illmennið.


En núna er ég ekki að læra jarðfræði. Nei það er ég svo sannarlega ekki að gera.
Ég er líka mjög góð í að gera hlutina ekki.
Og á maður ekki að rækta hæfileika sína?


Vitiði hvað?

Bráðum verður fjörfiskurinn minn orðinn eins árs.

Já hann kemur ennþá. Fer aftur. En kemur alltaf aftur. Tussuskapurinn í þessu kvikindi.


Jarðfræðibók má bíta minn rass.


Tinna - Leti er lífsstíll

tisa at 22:04

2 comments